به نقل از «آفتاب»

پیانو آکوستیک یا دیجیتال، کدام برای حرفه‌ای‌ها بهتر است؟

تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۶۵۳۸

آفتاب‌‌نیوز :

هنر نواختن پیانو زبان بی‌کلامی است که از دوران قدیم برایمان به یادگار مانده است و با توجه به پیشرفت فناوری، استادان از دو نوع پیانو آکوستیک و دیجیتال برای آموزش این هنر استفاده می‌کنند. در اینجا سوالی که پیش می‌آید؛ این است که پیانو آکوستیک یا دیجیتال، کدام برای حرفه ای‌ها بهتر است؟ در پاسخ به این سوال ابتدا باید به بررسی قابلیت‌ها و ویژگی‌های هر یک از این دو نوع پیانو بپردازیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین باید ویژگی‌ها، مزایا و معایب هر یک از این نوع پیانو‌ها بیان شود.

با توجه به این نکات می‌توان به نتیجه‌های درست برای انتخاب یک پیانو مناسب با هدف نوازنده رسید. در ادامه به بررسی این موضوع که پیانو آکوستیک یا دیجیتال، کدام برای حرفه ای‌ها بهتر است؟ خواهیم پرداخت.

مقایسه پیانو آکوستیک و پیانو دیجیتال

برای انتخاب یک پیانوی مناسب، مقایسه انواع این محصول با هم، راهکاری کاربردی و نتیجه بخش محسوب می‌شود. در ادامه جهت بررسی کردن پیانو آکوستیک و دیجیتال برای نوازندگان حرفه‌ای، نیز پاسخ به این سوال که پیانو آکوستیک یا دیجیتال، کدام برای حرفه ای‌ها بهتر است؟ به مقایسه مزایا و معایب این دو می‌پردازیم. همچنین جهت آشنایی بیشتر با آن‌ها ویژگی‌هایشان را نیز بررسی می‌کنیم.

تفاوت پیانو آکوستیک و دیجیتال به مزایا و معایب آن‌ها بستگی دارد. همچنین می‌توان گفت که از نظر قیمت نیز تفاوت‌هایی با هم دارند، و معمولاً نوع آکوستیک گران‌تر می‌باشد. اگر هزینه خرید پیانو آکوستیک را ندارید؛ پیانو دیجیتال نیز گزینه بدی نیست.

پیانو آکوستیک:

پیانو آکوستیک یکی از قدیمی‌ترین ساز‌های موسیقی در جهان است که بسیاری از هنرمندان حرفه‌ای آن را ترجیح می‌دهند. در این نوع پیانو ایجاد صدا به وسیله کلید‌های فیزیکی امکان پذیر می‌باشد. صدای این پیانو از کلاویه‌های سیاه و سفید آن تولید می‌شود. وقتی یک صفحه کلید را فشار می‌دهید، کابل متصل به آن، به یک تیر فلزی به نام فلکتواسیون که انتهایش پلاستیکی است؛ نیرو اعمال می‌کند. این نیرو به طور مستقیم به داخل رشته کوتاه تیر فلزی منتقل می‌گردد و باعث می‌شود میله پلاستیکی خم شود تا در نتیجه آن کلید‌های آهنی بالا بروند و با برخورد به تار‌های فلزی، صدای پیانو به وجود بیاید.

مزایای پیانو آکوستیک عبارتند از:

۱. موسیقی زنده و ارتباط با صدا:، چون صدا در دستگاه آکوستیک ایجاد می‌شود، نوازنده قادر است؛ موسیقی را بهتر احساس کرده و با صدا ارتباط برقرار کند.

۲. رنج دینامیک صدا: پیانو آکوستیک برای تولید صدا از مکانیسم فیزیکی استفاده می‌کند و به نوازنده این امکان را می‌دهد که در رنج‌های دینامیکی مختلف بنوازد و صدا را تنظیم کند.

۳. ارزش واقعی: خرید پیانو آکوستیک به دلیل داشتن ارزش هنری و موسیقی بالا، از لحاظ اقتصادی و سرمایه‌گذاری مقرون به صرفه‌تر است.

معایب پیانو آکوستیک عبارتند از:

۱. قیمت بالا: پیانو آکوستیک بسیار گران است و برای بسیاری از نوازندگان حرفه‌ای قابل دسترس نیست.

۲. نگهداری و تعمیر: پیانو آکوستیک به دلیل دارا بودن قطعات مکانیکی پیچیده، نیاز به نگهداری و تعمیر دارد که هزینه آن بالا خواهد بود.

پیانو دیجیتال:

پیانو دیجیتال یا الکترونیکی نوع دیگری از پیانو است که صدایی الکترونیکی تولید می‌کند. این نوع پیانو از تکنولوژی پیشرفته‌ای برای ایجاد صدا بهره می‌گیرد. قطعات الکترونیکی در داخل پیانو دیجیتال برای تولید صدا استفاده می‌شوند و امکاناتی نظیر ضبط، پخش، تنظیم صدا، اتصال به کامپیوتر و ... را فراهم می‌کنند.

برخی از مزایای پیانو دیجیتال عبارتند از:

۱. بهره گیری از تکنولوژی روز: پیانو دیجیتال هماهنگی خوبی با تکنولوژی دارد و به نوازنده اجازه می‌دهد با استفاده از امکانات و سرویس‌هایی نظیر ضبط، تنظیم صدا و پخش، تجربه‌ای اختصاصی‌تر را در آموزش و اجرای موسیقی داشته باشد.

۲. قیمت مناسب: پیانو دیجیتال اغلب به قیمتی قابل قبول‌تر از پیانو آکوستیک در دسترس است.

۳. قابلیت حمل و نقل آسان: در مقایسه با پیانو آکوستیک که اندازه بزرگ و سنگینی دارد؛ پیانو دیجیتال قابلیت حمل و نقل آسان تری دارد و برای کنسرت‌ها و اجرا‌های حرفه‌ای مناسب است.

معایب پیانو دیجیتال عبارتند از:

۱. کیفیت صدا: با وجود پیشرفت‌های صنعت الکترونیک، باز هم صدای پیانو دیجیتال، از لحاظ کیفیت و ویژگی‌های طبیعی به پیانو آکوستیک نمی‌رسد.

۲. حس واقعیت: در مقایسه با پیانو آکوستیک که صدای آن واقعیت فیزیکی بیشتری دارد؛ صدای پیانو دیجیتال حس واقعی موسیقی را القا نمی‌کند.

از بین گزینه‌های پیانو آکوستیک یا دیجیتال، کدام برای حرفه ای‌ها بهتر است؟

با توجه به بررسی بالا، انتخاب بین پیانو آکوستیک و دیجیتال بستگی به نیاز‌ها و تمایلات فرد دارد. اگر می‌خواهید یک نوازنده حرفه‌ای و واقعی شوید یا بر روی ارتباط گرفتن با موسیقی تمرکز کنید، پیانو آکوستیک را انتخاب نمایید، اما اگر به امکانات و فناوری‌های مرتبط با پیانو علاقه‌مند هستید یا بودجه خودتان را در نظر می‌گیرید؛ پیانو دیجیتال انتخاب خوبی است.

همچنین پیانو دیجیتال به دلیل حمل و نقل آسان‌تر گزینه مناسب‌تری می‌باشد و در نهایت، هر دو نوع پیانو دارای زیبایی مختص به خود هستند و تجربه یا استفاده شخصی نقش مهمی در انتخاب بهترین پیانو برای هر فرد ایفا می‌کند.

دلیل انتخاب پیانو آکوستیک توسط نوازندگان حرفه‌ای

نوازندگان حرفه‌ای پیانو آکوستیک را به دلایل متعددی انتخاب می‌کنند. از جمله دلایل انتخاب پیانو آکوستیک توسط نوازندگان، حس واقعی بودن موسیقی نواخته شده و همچنین لمس کلید‌های پیانو برای تولید آن است. در واقع موسیقی زنده طرفداران بیشتری دارد و حتی در کنسرت‌ها یا اجرا‌های زنده موسیقی پیانو آکوستیک بر پیانو دیجیتال ارجحیت و برتری دارد.

اکثر نوازندگان حرفه‌ای برای ادامه کار نوازندگی خود، از پیانو آکوستیک استفاده می‌کنند و پیشنهاد ما هم این است که اگر امکاناتش را دارید حتما پیانو آکوستیک خریداری کنید.

سخن پایانی

چنان چه هنوز تصمیم خود را نگرفته‌اید و پاسخ سوال پیانو آکوستیک یا دیجیتال، کدام برای حرفه‌ای‌ها بهتر است؟ را نمی‌دانید، باید با توجه به بودجه، توانایی نوازندگی و فضای مناسب نگهداری پیانو انتخاب خود را ایجاد کنید. البته اکثر نوازندگان حرفه‌ای فارغ از هزینه یا جا گیر بودن پیانو آکوستیک، به دلیل طبیعی بودن صدا، همین پیانو را انتخاب می‌کنند. شما نیز می‌توانید با کمک مطالعه مطالب بالا تصمیم نهایی خود را بگیرید.

منبع: آفتاب

کلیدواژه: پیانو موسیقی تبلیغات پیانو آکوستیک یا دیجیتال پیانو آکوستیک و دیجیتال نوازندگان حرفه ای پیانو دیجیتال ویژگی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۶۵۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور شاه‌کلید قفل‌های دیجیتال/ رایانه‌های کوانتومی رمزگذاری را بی‌معنا می‌کنند

خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ بار‌ها شنیده‌ایم که هکر‌ها با سرقت اطلاعات کارت‌های بانکی، موجودی حساب افراد را خالی کرده‌اند و متخصصان توصیه‌هایی برای پیشگیری از آن دارند، اما اگر قرار باشد چنین اتفاقاتی به روند همیشگی تبدیل شود چه؟ یعنی دنیایی را تصور کنید که قفل اطلاعات الکترونیکی ناگهان از کار می‌افتند!

این یک سناریوی علمی، تخیلی نیست. زمانی که رایانه‌های کوانتومی به اندازه کافی قدرتمند شوند، این نگرانی ممکن است به واقعیت تبدیل شود. این رایانه‌ها می‌توانند از ویژگی‌های عجیب دنیای کوانتومی برای رمزگشایی قفل‌هایی استفاده کنند که شکستن آنها برای رایانه‌های معمولی سال‌ها طول می‌کشد. ما نمی‌دانیم چه زمانی این اتفاق می‌افتد، اما بسیاری از مردم و سازمان‌ها در حال حاضر نگران سرقت اطلاعات رمزگذاری شده توسط مجرمان سایبری و ذخیره آن برای رمزگشایی رایانه‌های کوانتومی در آینده هستند.

با نزدیک شدن دوران ظهور رایانه‌های کوانتومی، رمزنگاران در تلاش‌اند تا طرح‌های محاسباتی جدیدی برای ایمن کردن داده‌ها در برابر حملات فرضی ابداع کنند. ریاضیات درگیر در این ماجرا بسیار پیچیده است، اما بقای دنیای دیجیتال ما شاید به همین تلاش وابسته باشد.

رمزگذاری ضد کوانتومی

نفوذ به سیستم‌های امنیتی آنلاین اغلب در یک مسئله ریاضی و در دو عدد خلاصه می‌شود که وقتی در یکدیگر ضرب می‌شوند، عدد سوم به دست می‌آید و این عدد کلید باز کردن قفل اطلاعات محرمانه است. با بزرگتر شدن این عدد، مدت زمانی که یک کامپیوتر معمولی برای حل این مشکل صرف می‌کند بیشتر می‌شود.

انتظار می‌رود رایانه‌های کوانتومی بتوانند در آینده این کد‌ها را خیلی سریع‌تر بشکنند. بنابراین، رقابت بر سر یافتن الگوریتم‌های رمزگذاری جدیدی است که می‌توانند در برابر یک حمله کوانتومی مقاومت کنند.

مؤسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده سال‌ها است که الگوریتم‌های رمزگذاری «ضد کوانتومی» را خواستار شده و با وجود تلاش‌های فراوان برای ایجاد چنین الگوریتم‌هایی، تعداد بسیار کمی موفق به قبولی در این آزمون شده‌اند. یکی از الگوریتم‌های پیشنهادی به نام «کپسوله‌سازی کلید ایزوژنی فوق منفرد» بود که در سال ۲۰۲۲ با کمک نرم‌افزار ریاضی ماگما (Magma) در دانشگاه سیدنی توسعه یافته بود و به طرزی باورنکردنی شکست خورد.

این رقابت امسال داغ شده است. در ماه فوریه، اپل سیستم امنیتی خود را در پلتفرم آی مسیج (iMessage) به روزرسانی کرد تا از داده‌هایی که ممکن است در آینده توسط رایانه‌های کوانتومی جمع‌آوری شوند محافظت کرده باشند. دو هفته پیش، دانشمندان در چین اعلام کردند که برای محافظت از رایانه کوانتومی اوریجین ووکانگ (Origin Wukong) یک «سپر رمزگذاری» جدید نصب کردند و تقریباً در همین زمان، پژوهشگری به نام ییلِی چن (Yilei Chen)  کشف کرد که رایانه‌های کوانتومی به طور بالقوه می‌توانند نوعی الگوریتم را که شکستن آن بسیار دشوار است، هک کنند. این الگوریتم مبتنی بر بخشی از ریاضیات است که آن را به «مشبکه» می‌شناسند و نکته جالب این است که روش‌های مبتنی بر شبکه در سیستم امنیتی جدید آی مسیج (اپل) نیز با همین روش، یعنی «الگوریتم استاندارد پساکوانتومی» رمزگذاری شده است.

الگوریتم مشبکه چیست؟

الگوی «مشبکه» متشکل از نقاطی است که مانند کاشی‌های کف حمام یا ساختار یک الماس به طور منظم تکرار می‌شوند، اگرچه شبکه‌ها می‌توانند ابعاد زیادی داشته باشند (بیش از دو یا سه)، اما همه آنها از یک ایده اولیه برای تکرار نقاط به روشی قابل پیش‌بینی پیروی می‌کنند.

بخش بزرگی از رمزنگاری مشبکه، بر پایه یک سؤال به ظاهر ساده است: اگر یک نقطه مخفی را در چنین شبکه‌ای پنهان کنیم چقدر طول می‌کشد تا شخص دیگری این نقطه مخفی را پیدا کند؟ این بازی مخفی‌کاری می‌تواند راه‌های بیشتری برای محافظت از داده‌ها ایجاد کند.

نوع دیگری از مشبکه که به «یادگیری با خطا» شناخته می‌شود بسیار پیچیده است و شکستن رمز آن حتی برای رایانه کوانتومی نیز دشوار است. با بزرگ شدن اندازه مشبکه، مقدار زمان لازم برای پیچیدگی آن حتی برای رایانه کوانتومی نیز به‌طور تصاعدی افزایش می‌یابد.

یکی دیگر از روش‌های رمزگذاری بر اساس دشواری فاکتورگیری اعداد بزرگ انجام می‌شود، اما مشکل دیگری به نام «مسئله زیرگروه پنهان» وجود دارد که ارتباط نزدیکی با این روش دارد و حل آن نیز بسیار دشوار است. این مسئله در بسیاری از زمینه‌ها از جمله علوم کامپیوتر و ریاضیات کاربرد‌های مهمی دارد.

رویکرد ییلی چن نشان می‌دهد که رایانه‌های کوانتومی ممکن است بتوانند مسائل مشبک را تحت شرایط خاص سریع‌تر حل کنند. بر همین اساس، کارشناسان نتایج او را بررسی کردند و به سرعت یک خطا پیدا کردند. پس از کشف این خطا، چن نسخه به‌روز شدۀ مقاله خود را منتشر کرد و به توصیف این خطا پرداخت.

مقاله چن باعث شده است که بسیاری از رمزنگاران به امنیت روش‌های مشبکه بی‌اطمینان شوند و برخی هنوز در حال ارزیابی هستند که چگونه می‌توان از ایده‌های چن برای رفع این خطا استفاده کرد.

نیاز به توسعه ریاضیات

مقاله چن طوفانی در جامعه کوچک رمزنگاری به پا کرد، اما در سطح جهانی تقریباً هیچ‌توجهی به آن نشد؛ شاید به این دلیل که شمار کمی از مردم ارزش این کار یا پیامد‌های آن را درک می‌کنند.

سال گذشته، زمانی که دولت استرالیا به سراغ یک استراتژی ملی کوانتومی رفت تا کشورش را در صنعت کوانتومی، جهانی کند، یک اشتباه بزرگ انجام داد: اصلا به ریاضیات نپرداخت! استفاده حداکثری از رایانه‌های کوانتومی و آمادگی برای گسترش آنها به آموزش عمیق ریاضی برای تولید دانش و تحقیقات جدید نیاز دارد.

این گزارش از پایگاه خبری دِکانورسیشن به فارسی برگردان شده است.

انتهای پیام/

نازنین احسانی طباطبایی